Sadece Seviyorum Şiiri - Tamer Arabacı

Aklıma zarar nedenler; Huzursuzum.
Özlemelere meyilli yarınlar; Kusurluyum.
Yüreğime oturan geçmişin ağırlığı,
San ki varlığımla dünyanın bir sorunuyum.

Öyle geliyor bazen.
Benliğim merkezi, dertler tavaf ediyor.
Kırık dökük kalbim.
İçimde ne varsa güzellikten yana
Bir bir ölüyor.
Yaşanamayan sevdalarım.
Yarım kalan umutlarım.
Hiç bitmeyen şarkılarım.
Kader yine de tek çıkar yol.
E öyleyse selamlar saygılar.
Alnımda öyle yazıyor.

Dayanılmaz acılar biriktirdim; Doyumsuzum.
Aşka olan meylim ile, bu müessir fiilin suçlusuyum.
Heyhat! Ömür bir zaman nihayete ermekte.
Heybemde tüm kaybetmişliklerim gidiyorum.

Al beni ey ecel! Sakla anılara aşk ile bakan gözlerimi.
Sevgilere, sevgililere ilişme, dağıt gönüllere düşlerimi.
Alamadığım nefeslerimi, bakışlarındaki heyecana say.
Ey ölüm! Al benden ona ekle nefesimi.

Başkalarına nasip olan mutlulukların bedelinin masama geldiği hesabı önümde. Aklım karmakarışık, gönüllerde bulamadığım yerlerin kirasını hala öder gibiyim. İçimde bir ukteyle gideceğim bu alemden belli ki? Güzel Allah’ım nasip etmedi. Belki etti de hissetmedim. Ve hala o hissizliğimin vebali üzerimde giydiğim hüküm üzerine kaybetmeye mahkum edilmişliğim.

Bu dünyadan sayılmayışım yorumlanacak değerde değil. Var olalı bu kubbe altında,imkansız sevdaların yolunda ne varlar heder oldu. Hayat işte; Kimine cennetten bir köşe. Kimine bir daha göremeyeceği rüya. Bana da yazılacak şiirlerime lirik temalı hayaller tüneli. Ve ömür geldi geçti. Ne anladın diye sorarlarsa eğer hayattan; Ne varsa bildiğim, yalanmış hepsi. Yaşayamadığım sevdalarıma armağan olsun bitmişliğim.

Canım yanıyor, ruhum acıyor, huzursuzum.
Yitirmeye meyilli yarınlar, kusurluyum.
İçime çöken hiç olmadığım gerçeğinin karanlığı,
Önümde;
Bilinmeyen zamanda bilinmeyen mekana giden yol.
Gitmeliyim. Biliyorum. Ve mecburum.
Bağrımda yaşayamacağım aşkın acı hatıraları, istiyorum.
Ama korkuyorum.
Ama mecburum.
Ama huzursuzum.
Ama neden?
Ben sadece seviyordum.