Ama sen benden, uzunsun derken,
Ben, hep topuklularımı giyiyordum.
Güzel kirpiklerim takma olsalar da,
Ela gözlerin çok güzelmiş diyordun.
Beni, sevgi dolu gözlerle süzerken,
Gözlerimde gülüşlerimi görüyordun.
Bir bahar gecesi yanında ağlarken,
Bana üzülme buna değmez diyordun.
Ağrım artıp, kendimi kaybettiğimde,
Yanımda başucumda beni bekliyordun.
Aş erdiğim, o soğuk kış günlerimde,
İstediğimi birken sen iki etmiyordun.
Gönlümdeki benin/m güneşi sensin,
Sorduğum soruların, cevabı sensin.
Ömür denilen bu geçici baharlarda,
Sadece sev diyorum Allah Rızası için.
Kayıt Tarihi : 3.1.2014 17:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!