Uzanmışım yere ve aklım yine sende
Elimde bir kırmızı kalem
Beyaz sayfalara seni yazıyorum sessizce
Önce gülüşün yerleşiyor hayalime
Sonra seninle geçen dakikalar yeşeriyor zihnimde
Nede güzelmiş diye dönmek istercesine o vakte
Bir dilek ekiyorum dizelerime
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta