Yine aynı yerdeydim
Güneşin doğuşunu izliyordum
Her zaman yaptığım gibi...
Düşünüyordum hayatımı,
Dost diye yaklaştıklarımın yalanlarını
Tutunacak dalım yoktu.
Sıcak eller soğumuş;
Umutlarım yok olmuştu
Hafif hafif yağmur başlamıştı
Islanıyordu vücudum
Olmayacak hayallere dalıyordum
Birden toprakta bir kıpırtı meydana geldi
Bir çiçek filizleniyordu...
Taptaze kokusu etrafı sardı
O kadar güzeldi ki
-büyülendim-
Konuşamadım, sadece baktım.
Bana inat giderek büyüyor
Beni ısıtıyordu
Bu bir mucizeydi! ! !
-biliyordum-
Hayata tekrar bağlanıyordum...
Kayıt Tarihi : 20.1.2006 17:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!