Sadece Seni Düşünüyorum Şiiri - Yahya Özcan

Dün gece yine sokağa çıktım
Issızdı bütün caddeler bomboş
Taş tesbihim tütün tabakam ve siyah çakmağım
Tek dostumdu yanımda kalan
Yarama çare olan hüznümü alan
Yürüdüm öylece sokaklarada sadece yürüdüm
Sonra korktum çekindim görülmekten
Ne yaptığını bilmeyen biri gibi görünmekten
Sadece geceleri sokağa çıkabilmekten
Lakin pek aldırmadığımı farkettim
Sonra kayalıkların yakamozla dansettiği
Sahile indim deniz ne kadar güzeldi
Ama ben göremedim belkide istemedim
Sonra bir sigara yaktım geceden gizli
Kimsenin görmediği yüzüm aydınlandı
Hiç aldırış etmedim sadece denizi seyrettim

Sonra denizde gördüm seni
Sessizce gülüyordun solgun yüzüme
Sanki nasılda kandırdım der gibi
Bir canın kaldı almadığım onuda ver der gibi
Sonra kızdım bir taş aldım yerden
Fırlattım sana tüm gücümle
Sonra denizede küstüm sanki
Bütün suç onunmuş gibi
Dün gece sokağaçıktım yine
Sessizdi bütün caddeler bomboş
Birtek yalnızlığım kaldı aklımda
O tek dostumdu yanımda kalan
Derdime derman olan hüznümü alan
Tüm güzellikleriyle kollarını bana açan
Şimdi sonsuz bir bekleyiş, yalnızlık,
Gecenin içinde
Ve sadece seni düşünüyorum
Uçsuz bucaksız karanlığın içinde
Ve seni bekliyorum sessizce…