Bizler kayboluyor olmanın dahi farkında değildik
Kaç kez karanlığı aydınlık yaptık? diye,düşündüğümde
Sokak lambalarının bizden daha verimli çalıştığını gördükçe
içimin içiyle hiç buluşamayan kısmı,nasıl da acımıştı!
"Sadece sen! " diyebilmiştim.
Küçük bir çocuğun ulaştığı ses kadar parlak "Sadece sen! "




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta