Sadece Sen Şiiri - Hikmet Tekin Arslan

Yıllar oldu seni görmeyeli
Gırtlağa kadar hasretine gömüldüm.
Bilmiyorum teninin sıcaklığını
İnan ki gitti bu uğurda bir ömür.
Ne utandım sevdanı haykırıken
Ne de korktum sensiz günleri sayarken.
Ardında bıraktığın bir gönül yarası
Bir de hasret kokan mektupların kaldı.
Bulutlarla dertleştim; ağladılar,
Gökyüzüyle dertleştim;
Dayanamayıp şimşek çaktılar.
Bir sen dayandın be vefasız,
Bir sen umursamadın yolunda yok olan beni.
Korktun, kaçtın terkettin
Seni deliler gibi seven bu yüreği.
Bense kıyamadım, her gün adını sayıkladım.
Sayıklamak bir yana seni sensiz yaşadım.
Nasıl bir sevdaysa bu
Yandım, yandım kül olamadım.
Her sigaramda seni çektim içime,
Her kadehin yudumunda seni buldum.
Sen varya ah sen;
Başkası olsa kul köle oludu belki
Ama sen beni canevimden vurup
Kendi hevesine kapılıp kayboldun.
Nasıl aradım seni bir bilsen;
Ahhh bir bilsen de vicdana gelsen.
Artık seni sana bıraktım
Bir parça merhametin varsa
Hesaplaşmanı vicdanına bıraktın.
Ne istedin seni seven gönlümden?
Bir parça mutluluk verseydin
Bacı deseydin razıydım inanki ben.
Bıktım artık küflü anılarda seni koklamaktan
Bıktım artık yaşlı gönlümü
Gelir diye avutmaktan.
Mezar taşıma mı geleceksin?
Bilmiyorum bu açtığın yaralarımı
Ne zaman, nasıl tedavi edeceksin?
Ben her sensiz güne çentik atarken,
Sen paşa gönlünü kimlerle eğlendirdin?
İster duy feryadımı, istersen kulaklarını tıka
Ama dayanamz oldum ben bir çare,
Ne olur son nefesimde olsun gel yanıma.
Ey vefasız sana sitemim;
Gel de sar beni, istersen
İstersen al karşına beni kurşunla...........