Sen sarmışken dünyanın ben yarısını,
Sen sarsmışsın belli ki bu sarhoşluğumun aymışlığını...
Sadece üzülüyorum işte.
Sadece, yani kimsesizce.
Yoksa,şu yürekte sadelik ne gezer...
Karışmış tüm mavilerle karalar birbirine.
Bulmakla aramak arasında biryerlerdesin.
Bulduğumu sandığımla kalıyorum seni ararken ben başıma.
Küsüyor dudaklarım o anda işte.
Tam o anda,
Ağzım zehir,nefesim bir boşlukta...
Sözlerim haybeye ve
Duyan da biliyorum ki sen değilsin...
Böylesi bir kışında havalar çok soğuk yine.
Nereye kadar bilmem de,
Allah vergimsin demişim bir kez
Ve,
Ödeyeceğim yeri geldiğinde sadece...
Şimdi gün beni geçiyor.
Gün sensiz benden geçiyor.
Başkalarına anlamlı olan şu anda
Ben üzülüyorum işte...
Galiba sen de bu devrin girdabında gideceksin.
Bir at alıp da dağlara mı çıkmalı?
Bir sevdalı görür müyüm acep bir güle hayran sevdiğini düşünen..?
Ne sevdalılar var da işte...
Ben sende asılı kalmak isterim belli ki...
Tüm bunlar da elbet,
Sadece özlediğimden seni....
Kayıt Tarihi : 18.3.2006 14:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)