Hani sen beni bırakıp gitmeyecektin
Bumu senin bana bunca değerin anne
Madem bırakıp da gidecektin beni
Bu dünyaya niye getirdin anne,
Bana bir şey olduğunda hep sen koşardı
Ne oldu benim oğluma diye feryat ederdin
Ben ağladığımda sen vardın hep yanımda
Bir hasret kervanına katıldı gönlüm şimdi
Hani bir zamanları sarılırdın bana ağlardın
Ben seni yalnız bırakır mıyım diyordun
Ağlayışın geliyor gözlerimin önüne
Gül tomurcuklarını sayıyorsun bana sen anne
Senden gelen güzel haberlere hep sevinirdim
Bir kötü haber aldığımda gözlerimde yaşlar akardı
Dağlardan bir kıvılcım düşerdi kalbime
Nice gecelerim sensiz geçti böyle anne
Bülbül gülü sevmedi mehtaplı bir geceden
Örümcek kadar umut öremedim kendime
Hangi gece üşüsem sen gelirsin aklıma
Bana sarılıp öperdi nefesin gelir aklıma anne
Güneş her gün doğar batışında ben ağlarım
Gözlerini görürüm yüreğinin genişliğini görürüm
Çünkü her gözümü açtığımda sen vardın yanımda
Yüce dağlara çıkıp da sana geldim anne
Benim gül kokulu mendilimi eline alıp koklarken
Adımı anıp gökyüzüne bakıp da ağlamışsın
Gözlerinde damla damla yaş aktığını görmüşler
Bir ölüm ayırır seni benden sadece anne…
Hüseyin Yanmaz
19/03/2009
Kayıt Tarihi : 24.4.2009 23:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!