Yine geldik biliyor musun
eski zamanlardan bugünlere
Eski zaman ne diye sorma
bir zamanlar sana yazdığım
ve senin sadece baktığın
Cevap bile vermeden üstelik.
Hani derdim ya sana bakma okuma yazdıklarımı
Sen okuyorsun diye
yazmak geliyordu içinden
İşte yine öyle bir gündeyiz
hatta günlerde
Bu çırpınışlarımız nereye kadar
bilmiyorum...
Sonumuz var mı yok mu görmüyorum
Orada mısın değil misin ? hissetmiyorum
Ben dünyada bir varmış
bir yokmuş da olmak istemiyorum.
Varlığının beni hayatta tuttuğunu biliyorsun
Yüreğinin sıcaklığı, merhametinin inceliği, duygularını dalgası ta içime işliyor.
Biliyorum gitmedin, biliyorum bitmedin, biliyorum hep hissettin.
Gözünden düşen damlayı yere değmesin diye kıyamazken,
Sanki şu an kendimize kıyıyoruz gibi...
Ve evet yine ben yazıyorum sen okuyorsun...
Cevap bile yok üstelik.
Üstad demiştiya bir zamanlar
Bir yemin ettim ki dönemem...
Benim huzur bulduğum şeyler çok basit.
Yüreğimin hopladığı anlar heyecandan artışlarını bile arttığı anlar çok basit.
Sen onu bende gördüğünde ben ben olmuştum.
Seni kendime kendimi sana eş bulmuştum.
Şimdi düşünmek yetmiyor seni,sesini gözlerini ve rengini.
Yollara dizili dağlar şahit engel oldukları aşkın yüceliğine.
Yollar şahit bitmedikleri kavuşturamadıkları aşkın düzeliğine.
İster bulut,ister yağmur isterse volkanlar gelsin
Sana olan hisleri ıslatamaz,karartamaz,yakamaz.
Beni senden seni benden ecelden gayrı ayıramaz.
O titreyen sesine kurban ey caan.
İçli içli okuyuşun tarumar eder beni
Bilmezmisin sana vurgun,sana meftun olan beni.?
Sen oku yazma ben senin okuduğun yerde olurum...
Sen sadece ve yeterki oku
Kayıt Tarihi : 1.2.2024 18:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!