Bin gece ve bin sabah da geçse, bir adım bile geriye dönmem artık.
Güneş doğarken neyse hissettiğim, batarken biraz daha karanlığı işliyor içime,
Suretimi aradığım o yalnız geceler, en kalabalık zamanlarımdı belki de.
Söyleyemediğim her şey, en çok konuştuğum gerçeklermiş evvelinde.
Beni anlayamazsın beni yaşamadan, ben anlatırsam hikaye olur, sen anlarsan gerçek.
Susuyorken dinle beni, çünkü konuşurken herkes dinleyecek.
Herkes olma bana, sadecem ol.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum