Bin gece ve bin sabah da geçse, bir adım bile geriye dönmem artık.
Güneş doğarken neyse hissettiğim, batarken biraz daha karanlığı işliyor içime,
Suretimi aradığım o yalnız geceler, en kalabalık zamanlarımdı belki de.
Söyleyemediğim her şey, en çok konuştuğum gerçeklermiş evvelinde.
Beni anlayamazsın beni yaşamadan, ben anlatırsam hikaye olur, sen anlarsan gerçek.
Susuyorken dinle beni, çünkü konuşurken herkes dinleyecek.
Herkes olma bana, sadecem ol.
Bin sabahım ve bin gecem ol.
Kayıt Tarihi : 20.6.2023 20:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)