Dün bir hikâye yazdım kendime…
İçinde sen olan. Ve beni seven bir sen...
Umutlu bir öyküydü bu.
Sonunda ne bileklerimi kesiyordum ne de mağazaların camlarını kırıyordum. Huzurlu ve sakin...
Ne olur gülme bana, birazda olsa hak ver.
Yalnızca bir hikâyede sevdirebiliyordum kendimi sana.
Sadece bu kâğıtlarda özgür bırakıyordum hüznümün meleklerini...
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Değerli dost,
Sevgili şairim.
Şiirinizi beğeniyle okudum.
Yüreğinize salık.
Kaleminiz daim olsun.
Kutluyorum+10 puanla
Selam ve saygılar şairime......
yüreğine sağlık çok güzel bir şiirdi beğendim
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta