Önemsemediğimde oldu bazen kendimi
Aynanın karşısına geçip, seni çok seni çok seviyorum dediğimde
Çoğu gün anlamda veremedim yaşadıklarıma,
Sessiz kaldım galiba içimdeki rüzgara,
Her zaman özgür olmak istedi,önünü kestim
Kesmek zorundaydım
Belki şimdi büyüdü fırtına oldu
Yine cesaretim yok, korkum çok
Sana mı ihtiyacım var ne dersin,
Hayır kimseye yok.
Ben beni anlamadıktan sonra.
Artık şarkı söylemeye başladım,
Başkalarını duygularını haykırabiliyorum
Benim duygularımı, onlara toprağa gömüyorum
Göz yaşlarımla suluyorum, güzel bir çiçek olsun diye
Yapraklarında seviyor çıksın diye
Ayşe SELVİ
Ayşe SelviKayıt Tarihi : 13.8.2005 00:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!