Birlikte duyduk ayak seslerini hüznün..
Bekliyorduk..
Öyle çabuk,
Öyle kaçamaktıki gözlerine bakışım..
Doydum hiç diyemem ellerine,
Ağlıyorduk..
Kendine yolculuğun,sarsıntısı,içbulantısı,sızısı gibi..
Işıksız bir tüneldeydik,yaklaşıyordu hüzün..
Duyuyorduk..
Hatırla..
O akşamüstü,güneşin,denizin üzerinden akışı vardıya,
Körfezi ve gözbebeklerinde beni ırgalarken imbat..
Yüzüne değdiğinde,sarı hüzmeleri,parladığında,
Telaşlı çırpınışlarla camdan süzülerek,
İşte o andı yanyanaydı,ölüm ve sonsuzluk..bizde oradaydık.
Titriyorduk..
ÖZDENER GÜLERYÜZ
Özdener GüleryüzKayıt Tarihi : 19.11.2007 11:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
hadi canım hadi. Gemileri yakma, Hala ne ne?

TÜM YORUMLAR (2)