SADECE GÜLÜMSEDİM
Ben sevdalıma gülümsedim
Ağlarken gözlerinden süzülen yaşlara
O yaşların yanağından süzülen masumluğuna ve hızına
Ben çayır gözlüme gülümsedim
Göz kapaklarındaki ıssız neme
Bana bağıran aşkını ilan eden şefkatli kalbine
Ben karnındaki çocuğumuzun hayaline gülümsedim
Ben komik ve hızlı geçen aptal dakikalara gülümsedim
İyice delinen,ciğerleri patlarcasına koşan saniyelere
Gözbebeklerinin karanlığında yaktığım mum ışığına rağmen
Kalbine giden yolu bulamadığıma gülümsedim
Virüs gibi çoğalan içimdeki sana gülümsedim
Kanserle baş edemeyen ve iflas eden kalbime
Suçiçeği gibi her yerimde dışarı vuran yokluğuna
Ben; beni çevreleyen sen kanseri oluşuma gülümsedim
Bakışlarınla moraran dudaklarıma gülümsedim
Seni seviyorum deyişinin beynimde yankılanan çığlığına
Günahlarımı sazıma döktüğüm türkülerle
Cennetin gözlerindeki parlaklığına gülümsedim
Ve yine ben, yine bana gülümsedim
Aslında ben
BENİ UNUTUĞUNDA MEZARIMDAKİ KARDELENİN ASİLLİĞİNE VE BAŞI DİKLİĞİNE GÜLÜMSEDİM…
MEN TORA DUSTEREM
Adem AktaşKayıt Tarihi : 19.5.2005 17:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebrikler
TÜM YORUMLAR (1)