Sadece Gülümse Şiiri - Haluk Çetinkaya

Vazgeç yüreğim hayallerin öylece kalsın

Sessiz sedasız kenarda öyle bir başına

Gerçi ne sana nede üstüne pek uymaz

Serseri olmayı zaten hiç beceremedin

Sen her zamanki âşıklığın efendiliğiyle

Yaprak misali düşüyorsun baş aşağıya

Elsiz tutunduğun hayallerindeki bu dünyada

Ve tutunamıyorsun farkındasın değilmi

Gücün yettiğince bir hevesle başını kaldırıyorsun

Ama bitkinsin yığılıyorsun olduğun yere

Son bir seslenişiyle nefesinin

Hayatının son perdesinin

Kapanışını izliyorsun

Farkında mısın bilmem yüreğim

Şiirler sıkıldı artık telaffuzundan

Tekrar tekrar başa sarıyorsun

Bakıyorsun tüm dizeler harap darmadağın

Daha bir dayanılmaz artık onu onsuz sevmek

Ve daha bir imkânsız cebinde kalan son SEN’ i bozdurmak

Hele ismini tekrar tekrar susmak

Hani o sarıldığında kokusu sinmişti ya kanına

Şimdi kokusunu her duyduğun gibi olduğunda

Uyanmak ve o kokuyu aramak

Sessiz sedasız hiçbir şey istemeden

Verilenlerle yetinmek

Vazgeç yüreğim vazgeç hayallerin öylece kalsın

Hayatının son perdesinde

Ve perde demeden önce...

Sadece yalnızlığına ve hayal ettiğine gülümse