Sadece Düşüyorum Şiiri - Tunahan Ermihan

Ve gidiyorsun.......
Çığlıklarla girdiğin hayatımdan sessizce
Kızıyorum artık limanına küsen gemilere
Ayrılık acısını bilmedikleri için
Siliyorum gözyaşları’ mı mısralarımla
Her şey isyan ediyor “güvenmiştik” diyorlar ona
Artık hayata sitem dolu bakan gözlerim
Yerimizde oturanları seyrediyor
Bazen ağlıyor, bazen lanetler yağdırıyor
Bitmeyecek dediğin sevgine
Ve sen gidiyorsun.....
Hüzünlü bir Cumartesi gününde
Bilinç altına yerleşen bilim kurgular gibi
Gönlüme inşa ettiğim o küçük evde
Korkular kol geziyor şimdi
Ve sen gidiyorsun....
Bense bir sonsuz boşlukta
Boğuşuyorum sessizce sevginle
Ne tutunacak bir dost eli. Bir dal
Ne de ayağımı basacak bir toprak var
Artık sadece düşüyorum