Sadece Dost Olmak Senle,

Sadece dost olmak senle,
Bu da varmış kaderde.
Kötü haberini alıp,
Yanına gelememek de.
Uzun uzun bakıp karşı kıyıya,
Sigaradan bin nefes çekip,
Kendini kahretmek de.
Uzaktan bir selam alıp,
Sen de selam söyle demek de.

Oysa,
Yıldızlı gecelerinde gençliğin,
Bir hevesle çizdiğim,
Sonra buruşturup da attığım,
Tek gerçek yanıydın hayallerimin.
Gelemediğim için affet beni,
Yaşayacağın her kötü gün,
Çekeceğin her acı için affet,
Ve gülemediğin her an,
Biliyorum sana gelecek yalan
Ama ben de gülmeyeceğim.
Ve susturup tüm alemi,
Birlikte yaşayacağız matemi.

Oysa,
Ne kadar farklıydı herşey,
Paylaştığımız her an,
Yürüdüğümüz yol ne güzeldi.
Bir kavşakta çizdim ben,
Mutluluğun resmini,
Sen çerçeveletip duvarına astın,
Sonra dönüp sırtını,
Adım adım gittin.
Ben de yalnızlığın resmini çektim.
Herşey ellerimizdeyken,
Düşürdük ve kırdık,
Yine de;
Yanında olamadığım her doğan gün,
Her çöken gece için,
Elini tutup çekemediğim,
Ve söylemediğim her söz için,
Affet,
Tadına varamadığın her mutluluk,
Beklemediğin her mucize için.
Dedim ya,
Sadece dost olmak senle,
Bu da varmış kaderde,
Ayrılan yollarımız da var,
Sönmüş gözlerimizde.
Tutamadığımız sözlerimizle,
Yırtıp attığımız gelecek,
Belki çok acı ama,
Bir daha hiç gelmeyecek..................