Geldim gördüm köyümü, anam babam hayatta.
Gezdim dere tepede, huzur duydum toprakta.
Yaşlıları toprakta, gencler göçüp gitmişler ,
Üç beş hane ev kalmış, eskileri yıkmışlar.
Tarlaları boş kalmış, ekip diken olmuyor,
Eken diken çok dertli, kolay karın doymuyor.
Taş toprağı hep aynı, insanları değişmiş .
Menfaati olmayan selam bile vermezmiş .
Uzun uzun yazsam ne; hep aynıdır hikaye.
İnsan uzak kalınca özlem duyar köyüne .
Bu köy bizim köyümüz, hatıram var izim var,
Allah izin verdikce, geliriz biz yinede.
Enschede 23.04.2017
Ramazan AteşKayıt Tarihi : 2.8.2023 10:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ben bizim köyü yazdım, sizler kendi köyünüzü de gözünüzün önüne getirebilirsiniz.
Teşekkürler, dilek ve temennilerinize katılmamak mümkün değil.
teşekkürler Sedat bey, Allah’a emanet ol
TÜM YORUMLAR (2)