Sadece Birkaç Hatıra Şiiri - Ünal Doğan

Bugünlerde kendimi kenarına aldım herşeyin.

Dizlerimde insanların konuşmalarından yükselen
Islak soluğun küfleri.
Nasıl da hızla yayılıyorlar,
Nasıl yayılırlar,
Nasıllar?

Göz çukurlarında birden dokundum,
Hatrıma geldi, sonra sorular sordum hırpalaya hırpalaya kendime.
Yanık kokusu dikeldi,
Ayaklarımın en kaygan olduğu vakitlerdi ;
Sürtünerek çıkan alevler ortasında kalmıştı hatıralar.

İlk kazancımdı bu kaybedişim.
İlk kaybımdı bu kazancım.

Sonra,
Caddeler süsledi, marul tarlaları, yatak odaları,
Yüzünü yasladığında bana, sırtımı yasladığım duvarlar...
Bir uyanış vardı kısırlaştırılmış gözlerimde
Bakıldığında seni işaretleyen.

***

Hiç birşey eskisi gibi değil,
Sık sık anlatıyorum seni karşıma alıp.
Sırf senin gözlerinde görüyorum
Şartlara rağmen doğrulan bir şeyi.
Zaten bir sana dinletebiliyorum.
Çok değişti herşey, şimdi farkındayım
Bir ben taşıyorum zamanın örselenmiş çocukluklarını.
Yüklendiğim gibiyim hala
Yine bir bir kucağıma doluşuyor itilip kakılmış tohumlar.

Oysa biz,
Korkularımız korkutacak kadar kalabalıktık...