Sadece bir yol hikayesiydi.
Kaldırım taşları,
Bozuk büzük asfalt,
İnişler,
Çıkışlar,
Virajlar
Ve birde umudu diri tutan
Kilometre taşları.
Bazen kan ter içinde, soluk soluğa,
Bazen yerli yersiz,
Yahut sebepli sebepsiz gözyaşları
Ama en güzeli hep kilometre taşları...
Her baktığımda yüreğimdeki saate;
Akrep kıbleyi,
Yelkovan seni gösteriyordu.
Beni bekleyen bir kader,
Seni bekleyen bir mahşerdi aşk.
Beklemek;
Ve durup durup saati yoklamak bana
Gelmemek;
Ve umut olup ufkumda durmak sana yakışıyordu.
Belki de böyle güzeldi aşk.
Sadece bir yol hikayesiydi,
Yürüyen ben, gölgesi sen
Bekleyen sen gölgesi ben...
Kayıt Tarihi : 27.12.2013 10:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Emin Eryazgan](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/12/27/sadece-bir-yol-hikayesiydi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!