Gecenin boğuk karanlığı sessizce fısıldarken kulağıma
güneşten düşen parçalar santim santim yakarken ellerimi
Yağmur damlaları gözyaşlarıma karışıp süzülürken gözlerimden
oylum oylum avuçlarımda açan güllerin kokusu tazeyken burnumda
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta