Allahım çok mu gördün bana?
Neden aldın O' nu bizden?
Neden, neden bu kadar erken?
Ellerimiz boş, bir anda öksüz öylece kalakaldık...
Leylaklar bile açmaz oldu bahçemizde,
En sevdiği çiçekti, O' nun gibi mis kokulu
Rüyamda sordu dün gece daha ' ne oldu, soldu mu? '
Günlerden perşembe, sekiz Mayıs bindokuzyüzseksenbeş
Üzerinden tam yirmi yıl geçmiş, dile kolay
Nasıl geçmek hem de, buram buram hasret dolu
Ürperiyor, üşüyor her yanım hala düşündükçe O' nu...
Oysa daha dün gibi, yanımdasın
Lanet olsun sensiz geçen her an'ıma,
Melek annem benim, çok özledim seni
Alacaksan al artık beni de koynuna...
Seni çok sevdiğimi,
Işıksız, umarsız gecelerimi aydınlattığını yokluğunda,
Nasıl da anlatmak, sarılmak istiyorum bilsen, sana...
Kayıt Tarihi : 9.5.2005 01:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necla Ünal](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/05/09/sadece-bir-gun-akrostis.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)