Sadece Bir Gün Şiiri - Şehmus Kartal

Bunca mevsimler yıllar ömürden geçti gitti,
Sadece bir gün dahi mutluluk bana yetti.
Hani seninle o gün yakından buluşmuştuk,
Sanki o gün birlikte mehtaba yükselmiştik.

Bir ışık gibi parlak yer ettin yüreğimde,
Şimdi ömrümde her an dolaşırsın içimde.
Sadece bir gün senle buluşup umutlandım,
Elin elime değdi inan çok mahcup kaldım.

Ansızın bir dokundun el ayağım dolandı,
Heyecanım dorukta ani dünyam karardı.
Bir an güneş üstümde odaklanıp yakacak,
Ruhum derinliğinde bir yangın tutuşacak.

Sanki yakınım gibi şimdi çok uzaktasın,
Sana mahcup gibiyim daim yüreğimdesin,
Bir soluk yakınımda hissediyorum seni,
Unutmak istesem de beceremiyorum seni.

Çünkü bir tek sen bana belirgin ay gibisin,
Parlayan mehtap gibi semada bir ışıksın.
Mutluluk sembolüsün gözlerim yollarında,
Bu nasıl bir özlemdir sürüklendim sevdanda.

Hislerim beni böyle peşinde koşturuyor,
Uzaktan haykırdıkça gel diyerek bekliyor.
İçime dolar gibi böyle geçer her günüm,
Hasretle bekliyorum tükenmiyor özlemim.