hayatta en müzdarip olduğum şey....
inanmak inanmak inanmak.....
iki dudak arasından çıkan iki kelimeye....
lakin şu günlerde hükmü kalmamış...
konuşan konuştuğuna kendi dahi inanmamış....
ne diye konuşuruz o zaman...
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta