zincir vurmuşken mabedimin kapısına,,
kutsallığı müebbete mahkum etmiştim,
yorgundum çünkü,,
yalnızlıktan........
düşüncelerime gem vurup,sessizliği ilke edindim
sokmayacaktım dolup boşalan yüreğime kimseyi
birgün bir sızı vurdu kalbimi,,,
tutuldum kaldım,,onun anılarrına,
nasılda ikizleri anlatıyordu yaşamlarda,
haykırdım bu insanın kader tahtasına,
bula bula bu insanımı buldun diye,
ben kaderden cevap beklerken,,
bir üzüntü geldi sayfalarıma..
olsun be gülüm,,
GELSİN SENİN ACILARIYIN DRAMI DEFTERİME,
GELSİN BE GÜLÜM,SEN BANA BAKMA,
ÇÜNKÜ,,,,SENİ DÜŞÜNDÜKÇE BİR ŞEYLER
OLUYOR BEDENİME...
Kayıt Tarihi : 27.11.2010 19:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!