Gök çökmüş, deniz sızlıyor,
mavi bile yorulmuş benden.
Rüzgar delirmiş, gemi sessiz,
tuz değil, bensizlik kabuk bağlamış üstüme.
Bir fener vardı uzakta, söndü.
Işık değilmiş, hatıralarmış yanan.
 
Terketmedi sevdan beni,
Aç kaldım, susuz kaldım,
Hayın, karanlıktı gece,
Can garip, can suskun,
Can paramparça…
Ve ellerim kelepçede,
Devamını Oku
Aç kaldım, susuz kaldım,
Hayın, karanlıktı gece,
Can garip, can suskun,
Can paramparça…
Ve ellerim kelepçede,



Her dizesiyle insanın içine işleyen bir sessizlik var bu şiirde.
“Bensizlik kabuk bağlamış üstüme” demek, acıyı dile değil bedene yazmak gibi.
Derin, yalın ve sarsıcı.
Uzun zamandır bu kadar sahici, bu kadar yaşanmışlık kokan bir şiir okumamıştım.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta