Sadece Acılı Bir Çocugum

o soğuk karanlıkta gezeerim geceleri
yağar yağmur akar sel
her yağmur tanesi düşer üstüme
acıtır canımı ama susarım beni sevsin diye

hiç sevmez ben onu sevdim diye
o cıvıl mavi benise koyu karanlık
bozamam asla o cıvıl maviyi
atarım kendimi vururum jilet

ama bunların hiç biri koymazki
hep başım dik gezerim asla yere düşürmem
ama aslında duvar arkasına kapanmış
yumakla oynayan bir kediyim ben

beni bezdiremezsiniz sevmedikçe
ben ölü değilim sadece öyle görünüyorum
pisikolojim yerinde olmayan bir çocuğum

ben asla ağlamam biri beni terk etmedikce
ben severim kendimi öldüresiye
hırslanırım ama kimseyi incitmem
sevdiklerime zarar verilmedikçe

bir çocuk ola bilirim ama duygulu bir çoocugum
çok acı çektim çok hırslandım ama kim seye yaranamadım
hayatımdan her parça param parça oldu

büyütüldüm ama acı çektim

beni kimse sevmedi serseriyim diye
oysa çok şey kaybettiler
bu hayatı param parça olan çocugu
sevmediler asla cihanda yurtta

onları sevdim şiirler yazdım
ama okuyamadım utandığımdan değil
onlara acı çektirmek istemediğimden
son olarak bir şey var ben acı çektirmem acı çekerim