Sadece Şiiri - Abdullah Kalkan

Karanlık çökmeden önceydi senin yok olusun
Ve hep karanlık kaldı sonraları
İhanet değildi seninki yada bendeki hüzün
Yıllara meydan okuyan bir kavgaydı sadece

Ne sen vardın ne de ben içinde

Boşlukları doluydu artık bütün yolların
Çıkmaz sokaklar kaldı sadece
Ne sen suçluydun nede ben
Biz gündüzleri görebiliyorduk sadece

Karanlıkla yok olduk birer parça hüzünle
Belki bir gün umudu ile olum döşeğinde
Ne sen kaybettin nede ben
Kaybeden güneşti sadece

Gündüzleri aydınlıkta görebildik bir birimizi sadece
Yalandı bizdeki ne var ne yoksa

Kendine iyi bak demek geldi içimden sadece