Sadece Şiiri - Fettah Açıkel

Gri bir yalnızlık çöküyor şehrin üzerine

Her damlada tekrardan tanışıyorum

Asfaltın beniz yakan ıslaklığıyla

Göğün şehirle buluştuğu yerde bekliyorum

Hissiz, gönülsüz ve dahi meraklı bir bekleyiş bu

Masallara sakladığım gülüşlerimle el ele

Ar damarımın en bereketli yerinden

Olmayacaklar ülkesine tek yön bir bilet kesiyorum

Dönüyorum yüzümü hayali bir güneşin tebessümüne

Isıtmıyor, lakin yalan da söylemiyor

Gerçekler ısıtır zannederdim aslında

Soğuk bir yalanmış meğer

Söylesene körpe çiçek

Ben mi aldandım?

Yoksa sen mi aldattın en mavi bakışımı ?

Evet umut etmek yükü bindi yeniden

Göğsümün en körpe nefesine

Buluttan yamalı paçavra gece

Can verirken yeni tutuşmuş kış güneşinin şehvetinde

Gidecek yerler bir bir tükenmişken dimağımda

Susmak da çare arıyor içimdeki çığlıklar

Umudum bu sessizlikte saklıdır

Başıboş, bomboş , serkeş, ve yine boş

Tükenmedim, ağladım sadece

Yeşermedim, güldüm sadece

Güzel değil, hoştur sadece

Baharla kışın tam ortasında

Öylece kaldım sadece.