karanlık çağırırdı beni adım adıma istenerek-
kaybolduğum aydınlıklar adının ardından seslenirken-
ve ben başkayım artık-
kanını mürekkep diye kullanan-
beni böyle tanıyın hayatta kalmak için yazılar yazan-
mumun alevinden isler azalmaktaydı-
artık, ben ve geçmiş-
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…