Sadece Şiiri - Kasım Kobakçı

Bilincimi gözetmeden rengi yitecek, sadece kır bitkisi diliyorum;
Bilincimi araziden atlatacak, sadece angıç diliyorum;
Gündüz bilincimde konaklayacak, sadece güneş diliyorum...

Dilediğimce kakalamak amacıyla, sadece billurlaşmış kireç taşı diliyorum;
Tinini iyi etmek amacıyla, sadece erkek diliyorum;
Ölümü göze alacak, sadece tek tertip diliyorum...

Öfkemi düğümleyecek, sadece sarı metal halkadan bağ diliyorum;
Tinimi yakacak, sadece aşk diliyorum
Sonda gözyaşı dökecek, sadece anne diliyorum...

Yalnızca bilinmeyende kermeni sadece ülkeye açacak,
Kale çıkıntısının koparılan parçasında ansızın postu deldirip gidecek uça uça;
Ağzındaki tekerleme sadece duygularıma ulaşacak...

Gündüz Tanrı tarafından bildirilecek, sadece esin diliyorum,
Öz hanemi yaşatacak, sadece tek oda diliyorum
Yaşamlarda yeşerecek, sadece nefret diliyorum...

Ardından diz çömelmeye, sadece umut bağlanacak yer diliyorum;
Dikme yetiştirmeye, çok arazi diliyorum tarikten;
Anlamlı evleğimi yemeye, sülale diliyorum...

Aslına bildik cevher katacak, sadece bünye;
Her bir üzüntünün odasına zor katacak, sadece yar;
Gayesine ölümü göze alacak, sadece inanç diliyorum.