Sadece Şiiri - Mustafa Hakan Okur

Bir ilkbahar sabahı idi yanlızlığım
Bir hülya ülkesinde bitti
Artık sadece ümit
Ve dua yoldaşım.
Dehlizdeki kayaya damlayan kaynak
Yol bulmalı coşmalı
Yankılanan o sesler
Bestesi şarkımın
Bir ışıktır aranan
Kalplerde taht kuran
Sahi neden karanlık
Bu ıssız çağlayan?
Bembeyaz halbuki tüm hayat
Rüzgar da umut taşıyor
Gökler gülümsüyor
Yağıyor sağnak sağnak
Acaba bir çağrı mı var
Duyamadığım?
Bir deniz mi var
İçinde yokolamadığım?
Bir damla mıyım
Aşamadığım?
Nedir bu hal yaşadığım?
Yolculuk mu var
Kaçırdığım?
Sabahın cıvıltısı kuşlar
Artık umut vermiyor bana
Alnım artık tertemiz değil niçin?
Düşlerim neden yıkıldı böyle?
Bahçenin kapısı kırık
Çiçekler açmıyor tutkuyla
Gece hilal doğmuyor
Gayretin üstüne
Kalplere
Dağ yüreklerin sırtına
Mevsim yazı görecek ama
Gözler nerede?
Yoksa kervan geçip gitti mi
Habersiz, sessizce
İz bırakmadan
Sadece benmiyim
Yolda kalan
Derin duygular
Sarar içimi hepten

Ayrılıktan
Korktuğum kadar
Korkmadım hiçbirşeyden inan
İnan dostum
Hala ordaysan eğer
Terketmediysen
Ver elini
Gittiysen
Zaten yoktu yoldaşım
Yeryüzünde
Arkadaşım
Olmadı ki candan
Yürekten
Ben olabilen üzüntümde
Sevincimde
Yaşayabilen
Ümit dedim hatırlıyor musun?
Sadece O kaldı
Öteden göz kırpıyor
Sanki
Dün gibi
Tertemiz bilen
Utanası halim
Derdim
Dağınıklığım
Ama tüm kalbimle
Önündeyim
Varsa biryer
Yokluk var O’ndan başka
Yolun geri kalan kısmı
Sadece
İyyake na’budü
Ve iyyake nestaiyn...