'desdemona'ya'
Bembeyaz bir nur,
çiçeksiz bir masada oturmuş, duruyordu.
Masanın çiçeği olabilmekti gönlümün istediği
Gönül de oturuverdi masaya,
o zaman anladı ki,
çiçek olmak değildi asıl erdemi
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta