Her şeyden süzüldükten sonra tek bir damla gibi
Damlayan avucunun içine, ayrılık!
Kaç kadeh eder? Hediye gibi sunulan ayrılığın,
Hangi bulutta gözyaşı?
Kaybolmuş ruhun avuç içi kadar bahçene gömülü
Gül ek mevsimsiz zamanın da
Kenarına bağdaş kurup,
Yüzlerce soğuk namlu üzerime çevrildi,
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Devamını Oku
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta