Sade-ce Şiiri - İrfan Bakırcı

ben seni sadece sevdim.
hiç umudetmedim,
yağmurlu bir sonbahar akşamı,
camdan süzülen damlaları beraber seyre dalmayı.
hiç düşünmedim,
güneşli bir ilkbahar sabahı,
saçlarına papatyalar takmayı.
hiç beklemedim,
ardı arkası kesilmemecesine,
seni seviyorumlarla başlayıp biten günlüğüne konu olmayı.
vede hiç....
hiç sevmedim,
seni sevmiş, seviyor bulunmayı.

ben seni sadece sevdim.
acılar çekeceğimi,
beni sevmeyeceğini,
gel desem gelmeyeceğini bile bile,
ve göz pınarlarım dönmesin diye sebile,
ben seni sadece sevdim.

bazı gece yarılarıgörmüş olsamda senli düşler,
bilirdimki sabahları,
yarım yamalak kalacak dudağımda gülüşler.
benimki sadece bir hülyaydı,
gündüzleri zaten çok uzaktın
öteside kesif, kapkara bir yeldaydı.
ve bu usulsüz sevda bilirim ki bana revaydı.

sen güzeldin,sen şahaneydin.
ben çirkindim,ben biçareydim.
senin hayata dair herşeylerin vardı.
benim sevdamı bırak,sofram bile yavandı.
bütün varlığım o an cebimde olandı.

benim kimsem olmadı.
anam,babam, kardeşim bile olmadı.
oysa senin herkeslerin vardı.
üstüne üstlük nişanlının kolundaydın.
ve ben valizlerini taşıdıktan sonra,
yeni yükler bulmak için gitmek zorundaydım.

hem ben seni sadece sevmiştim.
ve bu sebepten hamallık parası istememiştim...