sADDAM Şiiri - Necmettin Özelçi

Dünya'ya bir günah keçisi
Kurban etmek gerekti...
Amerika'sı, Avrupa'sı
Bilemem daha necisi,
Düştüler bir adam peşine
Saddam oğlu Saddam oldu sine!
Diğer krallar,
Sanki kral oğlu kraldı...
Olmayan bir Saddam vardı!
Şimdi, yüzlerce insan
Patır patır patlarken...
Amerika'nın getirdiği,
O güzel (!) demokrasi vardı!
Saddam, kafa tutmak demekti...
Saddam aslında adam gibi adam demekti!
Artık işe yaramasa da,
Kendini koruyamasa da...
Eğilmeyen boynunu,
Kırdırıp vermek demekti!
Asılan Saddam değildi...
Asılan sadece bir adam değildi..
Doğru işler yapmasa da,
Bir zalim gibi olsa da...
O günün sabahı,
Asılan Saddam değildi!
Elinde yüce Kur'an,
Sözde mahkemelerde dolaşan...
Zindanlarda namaz kılan,
Elinde yüce Kur'an,
Sehpanın dibine varan...
O adam oğlu adam,
Değildi Saddam!
Asılan,
Müslümanlığın gururu...
Asılan,
Müslümanlığın onuru...
Mübarek günde sanki alay edildi!
İnancı olanlar, yaralandı...
Hristiyanlar,
Bayram etti...
Saddam saddam olarak asılmadı!
Orada sadece bir adam asılmadı!
Müslümanlıkla kafa buldular,
Haçlılar,
Saddam yüzünden,
Tarihe geçip mutlu oldular!
Haçlılar,
Kendi elleriyle bir dev yaratıp,
Onu böyle öldürdüler...
Haçlılar,
Saddam'ı sadece bir müslüman görerek,
O' na her türlü silahı vererek,
Sudan bahanelerle yeryüzünü gererek,
Daha başka söze ne gerek,
Bir bayram sabahı...
Astılar!
Asılan değildi Saddam...
Asılan sadece müslüman bir adam!
Bu dünya! Haçlının zaten...
Nerede yoksul, nerede ezilen
Hepsi müslüman!
Gün gelir, hesap sorulursa;
Orada, galip gelecek iman!
Orada, her an gülecek insan...
Orada, zafere erişecek
Müslüman oğlu müslüman!
Belki de içinde,
Saddam oğlu Saddam...