Şadan Yenişafak Şiirleri - Şair Şadan Ye ...

Hatırına yaratılmış
Bilinen blinmeyen
Sana habibim demiş
Alemleri halk eden

Deste deste gülleri

Dağı taşı alev alev yanıyor
Canlar başlar oluk oluk kanıyor
Mahlukat kıyamet koptu sanıyor
Giden gelmez oldu çanakkaleden

Dünya alem gerçek erler tanıyor

Fırtına estikçe esiyor kum tanelerinde çölde bir telaş herbir kum tanesinin heyecandan iştiyaktan içi içine sığmıyor herkes biran evvel sahradaki yerini alabilme telaşı sevdası içinde
Huuu Huuu diye esen rüzgar çölün yabancısı değildi ama o aşinalığa rağmen rüzgar bir başka esiyor kumlar bir başka uçuşuyordu çünki
Allahın cc Sen olmasaydı sen olmasaydın hiçbir şeyi yaratmazdım dediği Resulullah s a v efendimiz Mekkeden yola çıkmış Medineye geliyordu
Öyle bir gelişle geliyorduki hatırına yaratılmış bilinen bilinmeyenki sır tecelli etmiş Alemlere rahmet oluşu alemi kuşatmış yaradılışı ve doğuşundaki hikmet medineye gelişiyle kemal buluyordu medinelilerse onda rahmandan bir cemal buluyordu onunla öyle hemhal oluyorlardıki ne verecekleri birşey kalıyordu nede veremeyecekleri birşey
O güzeller güzelinin sevgililer sevgilisinin gelmesiyle muhacirle ensar birbirlerinde fani oluyordu
Ashabım gökteki yıldızlar gibidir buyuruşu rahmet güneşinin onlara yansıyan ışığıyla onlarda bizlere ışık oluyorlardı Onlar kum taneleri kadar çok değillerdi ama Nur taneleriydiler Nur üstüne nur olan efendimizin muhabbetiyle tutuşan ışığıyla aydınlanan sahabeler. tabiinler tebei tabiinlere bağlanan her biri nurdan birer halka olan zincirin Ümmetimin alimleri beni israilin Nebileri gibidir müjdesine mashar olan peygamber as varisleri olan alimlerini ahir zamanda günah çölündeki fırtınadan kurtulabilmemiz nefsin kızıl denizini yarıp hakikat kıyısına varabilmemize Mekkeden Medineye doğru yola çıkan Ey habibim senin elini tutanlar aslında benim elimi tutmuşlardır sana biat edenler aslında bana biat etmişlerdir (Fetih Süresi ayet 10) müjdesindeki çizgide bize ulaşan ışıkla dünyamızı Ahiretimizi aydınlatan içimizi coşturan o ıssız çöl gecelerine özlem duyuran hasret tohumları eken Allaha binlerce Hamd olsun Ve onun Habibi sevgililer sevgilisinede binlerce Salatu selam olsun

Bana yine öyle bakmayacaksan
Kalbinden kalbime akmayacaksan
Sevdanla gönlümü yakmayacaksan
Geri gelsen olur gelmesen olur

Ne bahar nede yaz olmazsan bana

Öyle bir gidişle gittinki Anam
Gidişinemi kalışımamı neyime yanam
Özlemin içimde gittin doyamadan
Kıymetini bilememek içimde yanan
Keşke enson sarılışım hiç bitmeseydi Anam
Yüreğim feryat ediyor Anam

Ya Resulallah s a v
Yine tayfta yürüseydim
Yoluma dikenler atsalardı
Yine beni çocuklara taşlatsalardı da
Ümmetim böyle biçare perişan olmasaydı
Dediğin oluyormu

Güllerin dıyarına
Hasret bir köylü çocuk
Sana doğru uzuyor
Sevda dolu yolculuk

Açmıştı güller yine

Kendisi nur kendi ışık
Mevlamın aşığı aşık
Işıdı nurunla alem
Habibullah dedi maşuk

Şimdi yine doğuşunla

Hasret Kaldım, Ben Güllerin Bağına
Güller Gülü Ekilmiş Medinenin Bağrına
Kulak Verdik Himmetinle Çağrına
Gönlümüzü Yolcu Edebildik
Sana sevdalı Hacılarla Yanına

Hatırladıkça seni
Göz yaşlarım doluyor
Senden habersiz güller
Birer birer soluyor

Bende ağladım Nakarat