Sadakatın Sessizliği Şiiri - Ferman Sızl ...

Denizin ortasındayım
Kayıp ışıklar ve
Feribotla uçan martılar
Ben düşüncelerdeyim
Yıldız mı var Allah'ım
Ay mı gülümsüyor yoksa
Çok mu uzak dağlar
Gidiyorum
Gitmek istiyor muyum?
Bilmiyorum
Belki de güzeldir uzaklar.

-Bak yanımda ne var,
Ne var ki ?
-İnce uzun bir bardak,
Peki içindeki ?
-İç sen, ruhunu saracak,
Sonra peki ?
Düşünceleri siliyor mu ?
Dokunuyor mu senin hücrelerine ?
-İç sen, iyi gelecek,
Olacak mı tekrar yanımda ?
Koyacak mı başını omzuma ?
--Ağzıma saçları kaçıp kaçıp birde.
-İç sen,
İçeyim ben.

Deniz geçiyor arkamdan,
Çok hızlı,
Başım yukarda ve
Göz bebeklerim ayrılmıyor martılardan
Yıldız mı o bana doğru gelen,
--Seni istiyorum içimden
Olmayacak bu da
Ne zaman umutlu oldum ki ben
Gerçekleşmeyecek dileklerden
Sen ne zaman gittin peki
Ben ne ara içtim bu mereti
- Doldurdum tekrar bak
İçeyim ben.

Saf değil mi o artık,
Utanmıyor mu?
-Utanmıyordur eskisi gibi
Niye peki?
-Yenildi sen gibi
Nasıl, ben yenildim mi ki?
-Ona yenildin
O peki?
-Basit ve klasik hayata gitti
Güzel mi bu meretin seki?
-Buz olsun en altta
O zaman değişen kalplere mi?
-İç sen
İçeyim ben.

Hala ortasındayım denizin
Benle hala martılar,
Beni mi takip ediyorsunuz,
Gerçeksiniz siz,
Sahte insanlar gibi bırakmıyorsunuz.
-İnsanlar kötü
Burdasın hala Sessiz,
-Burdayım
İçilmiyor sensiz
-Martılara mı bu gecede?
Hayır, hissizlere
-Buna bende içerim,
İç sen,
-İçeyim ben.
-İç sen,
İçeyim ben.

Deniz çok güzel,
Karışırsam sonsuz olur muyum?
-Feribotun kıçına gel,
Geliyorum,
Geliyorum sonsuzluğum.
Ben artık sonsuz muyum?
-Birazdan olacak.
Önce içeyim mi bu son yudumu?
İç sen,
İçeyim ben.
-At bardağı önce
Ayrılayım mı artık senden.
-Ayrıl
Ayrılayım ben.
-Kötü insanlar yok artık
-Hoşçakal güzel insan
Hoşça kalayım ben.