Sadakat Şiiri - Kemal Sönmez 2

Ne Yani,Ondan Başka Herkesi,Herşeyi Görmek mi Sadakat?
Yoksa Onsuz Nefes Alamayıp,Onsuz Geçememek mi Ondan?
Seni Senden Başkasıyla Yaşamak mı,Yoksa Sensizliğe Aşık Olmak mı?

Kabul Ediyorum.Harflerim,Kelimelerim,Cümlelerim
Hepsi Birer Birer Kendinden Geçmiş,Her Birinin Beli Kırık,Boynu Bükük.
Her Biri Yetim,Öksüz,Yeşertilmeyi Bekleyen,Umutlarla Dolu.

Evet Biliyorum Yok Bir Çaresi Ve Gerçekten Yok Sahibinin Kendisi.
Çoook Uzaklarda Şimdi.Nerde Biliyorum.Evet,Nerde Olduğunu Biliyorum.
821 Kilometre,9 Saat 46 Dakika,Yazları Ilık,Kışları -17 Derecede.Kısacası İnsanın Gö*ünün Donduğu Bir Yerde.

Yanlış Anlamayın Engel Olan Ne Mesafe Ne de Mevsim.
Çünkü O Her Mevsim Adaptasyonuna Uygun Ve Sevilesi.
Susmamı Ve Bu Kadar Sakin Kalmamı Sağlayan,Bu Haldeyken Sadece Onun Mutlu Olması.
Evet Neydi Sadakat?

Şu Hayattaki Tek Pişmanlığım,
Ona Bir Kere de Olsa Fazladan sarılamamak...