Sadaka. Şiiri - Fehmi Tazegül

Bir kemik kalmıştır bir de deri.
Fakir çocuğun tutmuyor elleri.
Boyatır ayakkabı zenginin biri.
Olmuşlar çiçekler fakirlik neferi.

Bunlar esirdir gariban hayata.
Kirle dolmuş gömleğinde yaka.
Yırtık pırtık gömleğe baka baka.
Bazen elleriyle isterler sadaka.

Evsiz barksız yetim bu çocuklar.
Onları zabıtalar yakalar kovarlar.
Garibanların yaşama hakları var.
Masal anlatarak onları doyurdular.

Fehmi.
Caddelerle sokaklar onlara yasal.
Ellerinde ipleriyle çocuklar hamal.
Bakarlar etraflarına onlar aval aval.
Üşürler elleri yüzleri olmuştur al al.