Sadaka Şiiri - Şafak Akat

Kalabalıktım,
Yüzlerce insan vardı içimde.

Bu yüzdendi kendini bulamayışın.

İstiklalde kaybolmuş bir çocuk gibi,
Tıklım tıklım yalnızdın sen içimde.

Masum, korkmuş ve çaresiz...

Gözlerin aşkı arıyor ama bulamıyordu,
Tıpkı çocuğun annesini aradığı gibi...

Ve birileri gelip kaçırıyordu seni içimden.

İstedikleri fidyeydi ruhum,
Ama veremezdim.
Çünkü ne ben o kadar zengindim,
Ne de ruhum hayatta.

İşte böyle bitmişti hikaye.
Sen aşk dilencisi olmuştun,
Ben de sadaka...