Sadaka Şiiri - Aytaç Öztürk

bırak üşüsün inatçı düşlerim ıslak kadın vücutlarında
terk edilmenin acısı belli ki böyle uysallaşıyor
sahilde sabahlamasam da herhangi biri şiir yazacak
aşık olacak ve sadaka vermeden ruhunu kutsayacak erkekliğimin
kim bilir belki sen şiir yazıp aşık olacaksın günün birinde
ama erkekliğimden ödün vermeden seveceğim yalnızlığımı

günah kokusunun küf tutmuş rüzgarıyla hırçınlaşan gururum
hüzünlü bekleyişlerdeydi ayrılık ölüme yürürken
yalansız bir tanrıçam olmalı nefesi üzerimden akıp
kötülerle savaştıktan sonra kucağımda uyumalıydı
ölümsüz esmer bir kedi gibi bakmalıydı ellerimi tuttuğunda
yeniden kurmalıydı içimdeki devrik cümleyi

kimin yüzündendi yaşamımdan koparan o dilsiz kıskançlık
eylemsizliğimi isyana dönüştüren kimliksiz devrim
göz görmese de kulak duyar ve hisseder dağlanmış yürek
gel çık işin içinden sen bozdun sen yarat çilesiz kavuşmaları
sen yarat doğurgan bir sesin yankılanarak iliklerimde çiftleşmesini
yemin ettin dönme uçup giden tek satırlık AŞK aldatmacasıdır