Sadabad'ın Gülleri Şiiri - Sezayi Tuğla

Tarihlerden silindi bir asırlık harabat,
Bugün bir başka güzel, bir hoş bugün Sadabad,
Her yüzde bir tebessüm, her gönül olmuş abad,

Gelmekle hoş ettiniz bizdeki gönülleri,
Davete hoş geldiniz, Sadabad’ın gülleri.

Camide, Kilisede, Havrada olan her kul,
Yaşlısı, Engellisi, Sabi ve kimsesiz dul,
Yurdumun mozaiği, işte gerçek İstanbul,

Üfleyip uçuralım, üstümüzden külleri,
Davete hoş geldiniz, Sadabad’ın gülleri.

Dedem Abdülhamit’in torunu sizlersiniz,
Ve, kaderin çizdiği yolları izlersiniz
İçiniz ağlasa da, dışardan gizlersiniz,

Yaşmak gibi takınız, uçuk-pembe tülleri,
Davete hoş geldiniz, Sadabad’ın gülleri.

Canlandı gözlerimin önünde eski çağlar,
Kuşların ötüşüyle çınlardı yeşil bağlar,
Gonca gülün aşkıyla, yanık bir bülbül ağlar,

Şimdi sizler oldunuz, buranın bülbülleri,
Davete hoş geldiniz, Sadabad’ın gülleri.

Bu kısacık dünyada herkes bir iz bıraktı,
Mekânı değişenler, toruna bir mum yaktı,
Bu köprünün altından sayısız sular aktı,

Hak katında bakidir, sizlerin ödülleri,
Bizleri hoş ettiniz, Sadabad’ın gülleri.

22.06.2010 - Sezayi TUĞLA