Yalnızlığa mahsustur bazı günler
Ölüm sertliğindeki rüzgarını sırtlayıp
Terkedersin bedenim dediğin kafesi
Suçlarını diriltip karanlık bir ağaç topluluğuna salarsın bacaklarını
Sivri dallar kollarını her sıyırışında
Usunu tek bir cihet çürütür
Yalnızlığının sönmüş ateşinde kurutursun
Bir Daha Uyanmazdın
Martıların sana doğruyu söyleyecekti
arzu tramvaylarına binmeseydin
Acıların seni yeni bir şehre götürecekti
Yürüyüşüne vurulmasaydın...
Devamını Oku
Martıların sana doğruyu söyleyecekti
arzu tramvaylarına binmeseydin
Acıların seni yeni bir şehre götürecekti
Yürüyüşüne vurulmasaydın...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta