Yokluğunun ağırlığıyla eziliyor her satır başı
Kıçı kırık cümleler dökülüyor kalemimden
Gidiyorum
Arkama bakmadan ama arkamdakileri asla unutmayarak gidiyorum
Sevgisizliğinin ağırlığında eziliyorum
Bu ağırlığı atmak, unutmak için koşar adım kaçıyorum yanından, hayatından
Biliyorsun
Tek kelime dahi etmiyorsun
Üzüyor ağlatıyor kırıyor ama hiçbir şey yapmamışsın gibi davranıyorsun
Gidişimin ardından zaman geçiyor
Saçlarımı kesiyorum sanki yükmüş gibi
Arkamda bıraktığım ağırlığın hafifliğini yaşıyorum bir kaç gün
Seni unuttursun diye seni hatırlayacak insanlarla tanışıyorum
Sonra sen geliyorsun,
Dön diyorsun
Bana yalanlar söyleyip kendine inandırıyorsun
Tekrar gidiyorsun
Amansız sızılarla beni baş başa bırakıyorsun
Sanki bu mümkünmüş gibi sevme diyorsun
Beni istemediğini söylüyor
Ama gitmemden dolayı hayıflanıyorsun
Saçmalıyorsun
Kayıt Tarihi : 15.3.2020 18:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Elya Erel](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/03/15/sacmaliyorsun.jpg)
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (1)