Saçmalık Şiiri - Burçin Serdar

O iki kelimeyi dilinizin ucunda beklettiniz mi hiç?
Kırmak mı korkutuyor,
kırılmaktan mı korkuyorsunuz?
Ama oturuyorsa karşınızda öyle gamsız tasasız
ne yapacağınızı şaşırıyorsunuz işte.

Of kafam çok karışık...
Düzenli düşünemiyorum bile
Sıralayamıyorum kelimeleri
Çıkmıyorlar ağzımdam
Sıralarını beklemeden
Zıp zıp zıplıyorlar derken…
……………………
işte yine kustum
çöpler!
öbek öbek çöpler
çöplerden nefret ederim
hepsinden
her türlüsünden
gereksizdirler çünkü
pis kokarlar
görüntüleri de bozuktur bunların…

sinirlerim bozuk
O’nunla konuştum diye mi?
yoksa geliyor olması mı sorun
bana yaklaşması mı
nedir beni bu kadar tedirgin eden?

Çöpler mi O mu?

Çöpler gereksiz!
Çöpler pis!
Kapımın önünde
söyledim…
çöpleri oradan alın dedim
sonra gittim ben topladım çöpleri!

İki saat önce konuştuk…
sen beni aramadan
ben seni ararım dedim

O’na dedim
bana ‘şimdi yaklaşma’ dedim
‘çöpleri benden uzak tutun’ dedim Tuba’ya

O mu? Çöpler mi?
Neden bu kadar sinirlendim?
Gereksiz bir şey istemiyorum çevremde
yakınımda olmasın hiç biri.

çöpler kokar
durdukça ağırlaşır kokusu çöplerin
bayatladı her þ ey sevgimiz hissettiklerimiz
neden çöpleştik biz?

Çöp olan her şeyi atmalı
Biz diye bir şey kalmadı

Hayat bir çöplük mü yoksa
yaşanmışlıkların çöplüğü mü?
Yaşanacakları bekleyen.

Yani yaşanılanlar mı çöplük
Yaşayanlar mı?

Of çok mu hızlı çöp ediyorum her şeyi?
Bilmiyorum kimin çölüğünde yaşadığımı
ve hangi çöplüğü arkamda bıraktığımı

yani babam
yani annem
ailem
bir çöplüğü mü bıraktı arkasında yoksa!
Çöp mü oldu her şey
Dünya çöp mü
Saçmalamaya başlamadan önce unutmamam gereken
Çöpün anlamı
artık olması
ve Polyana’yı hatırlamalı…

2005