Saçmalık Şiiri - Behruz Kia

Saçmalık
Boşuna,
kendi içimde dans ediyorum.
Kader bu,
başka bir şey değil.
Hayat daha çok
bir koyunun
parçalara ayrılmadan önceki
kısa ömrü.
Kader,
ateşte kızardığı
son andır.
duyduğum
ve elimde kalan tek şey
kelimeler.
Konuşmaya çalışmak
fakat sadece kelimelerin yankısı
geliyor bana.
Kupkuru bir dağım
hiçbir pınarım yok.
Sadece çılgınlık.

Boşuna,
hayat kupkuru bir çöl
benim içinde kaybolduğum.
Susuz bir hayvan gibi bağıran.
Hiç su yok.
Kendime olan inancımı kaybettim.
Hayal etmeyi bile bıraktım.
Boşlukta hiç rüya yok.

Çöldür bu,
ve ben ona mahkûm oldum....
Ölüm kapıyı çalarsa
bu mutlu bir son olur.
Fakat bu sürgünde
ölüm bile terk etti beni
sadece,
anlamsız,
saçmalıkta,
boşluk,
ağlayan, bağıran,
ölüm belki gelir de kurtarır beni.

neşideler / Şiirden Yayıncılık
Türkçeleştiren: Volkan Hacıoğlu