Lüzumsuzca düştüm kalktı ağaçlar kırıldı
Gömleğimi de bıraktım bir renge sadık kalmış
Kaç bukalemun varsa o kadar vardık sömürge
Topraklarda yetişen kısmen mor kısmen mavi
Baştan sona renk körü bir yörünge.
Dann diye düştük düştüğümüz yerde bir çocuk
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
